Dit weekend publiceerde het Financieel Dagblad een opiniestuk, waarin een tegengeluid klinkt tegen de brief VNO-NCW en MKB Nederland tegen het UBO-register.
Tom van der Lee (directeur campagnes Oxfam Novib), Giuseppe van der Helm (voorzitter Tax Justice N) en Koen Roovers (EU-adviseur Financial Transparency Coalition) reageerden dit weekend op de eerdere oproep van VNO-NCW en MKB Nederland tegen het UBO-register. Het register, dat onder andere witwaspraktijken en corruptie moet tegengaan, zou niet nadelig zijn voor het familiebedrijf, zoals VNO-NCW en MKB Nederland stellen.
VNO-NCW en MKB Nederland
In de brief aan de ministers die zij vorige maand stuurden, vroegen Hans de Boer, voorzitter VNO-NCW, en Michaël van Straalen, voorzitter MKB-Nederland, het kabinet om terughoudend te werk te gaan bij de implementatie van het register. Met name bij familiebedrijven zou het register volgens hen tot grote bezwaren leiden. “Deze bedrijven vrezen voor de persoonlijke veiligheid van familieleden (kidnapping), chantage en ongewenste vermelding op miljonairslijstjes”, luidt het in de brief. “Deze gevoelens van onveiligheid leiden ertoe dat vestiging in het buitenland wordt overwogen. Dat is ongewenst. Familiebedrijven zijn van groot belang voor de Nederlandse economie en dienen voor Nederland behouden te blijven.”
Spookverhalen
In het stuk dat het Financieele Dagblad dit weekend publiceerde stellen van der Lee, van der Helm en Roovers dat met het openbaar maken van register geen informatie publiek zal worden waarvan dat ongewenst is: “Mensen met kwaad in de zin weten precies waar de grote vermogens zitten. Daar hebben ze geen register van uiteindelijke gerechtigden voor nodig.” Bovendien moet er volgens hen niet geluisterd worden naar de spookverhalen die de ronde doen “Er worden geen privéadressen in het register opgenomen, slechts contactgegevens van bedrijven. Een ander misverstand is dat het gegevens zou bevatten over de omvang van vermogens of de waarde van aandelen. Weliswaar is één van de methodes om uiteindelijke gerechtigden te identificeren gebaseerd op eigendomspercentages, maar voor familiebedrijven zijn die percentages niet makkelijk om te rekenen naar een geldwaarde. Daarover is doorgaans geen publieke informatie beschikbaar. Verder bevat het register alleen basale identiteitsgegevens.”
Het drietal ziet het register als een mogelijkheid om dubieuze geldstromen te achterhalen. Nederland dient hierin het voorbeeld te volgen van de Britten, waar het register ook werkt.
