“Overname familiebedrijf is puur emotie”

Arnhem – De bedrijfsopvolging is binnen het familiebedrijf een belangrijke kwestie. Zakelijke, maar vooral emotionele belangen spelen een grote rol. Toni Iñiguez Najdanovski (directeur Antonio Shining Places) kwam erachter.

Directeur Toni Iñiguez Najdanovski is letterlijk opgegroeid in de schoonmaakbranche. In 1976 richtten zijn vader Antonio en moeder Vesna schoonmaakbedrijf Antonio op. Al vanaf zijn dertiende helpt Toni in het bedrijf van zijn ouders. “Toen mijn vader zijn eerste personeel aannam, hoopte ik zelf ook snel in dienst te treden.” Nadat Toni de opleiding Small Business en Retail Management afrondde, was het zover. “Mijn vader zei: ‘Leer de eerste drie jaar de boel maar een beetje te organiseren.’ Dat had ik aardig snel door. Na een jaar ging ik daarom projecten begeleiden. Ik werd al snel het gezicht van het bedrijf. Velen zagen me al als directeur, maar ik was nog gewoon in loondienst.”

Overname logisch
Dankzij Toni groeide het bedrijf. En snel ook. Sinds 1999 groeide de omzet jaarlijks met zo’n elf procent. En omdat zijn vader zich steeds minder met het familiebedrijf bemoeide, leek een overname logisch. “In eerste instantie ging dat goed. We bedachten in 2003 in overleg met mijn vaders adviseur een constructie waarin ik voor een derde deel partner werd van het bedrijf. Binnen twee jaar zou de opvolging plaatsvinden, waarbij ik de vastgestelde waarde minus mijn derde deel zou aflossen.”

Nu of nooit
In 2006 was de overdacht echter nog steeds niet geregeld. Dit tot teleurstelling van Toni. “Het bedrijf groeide maar door en met maar een derde aandeel werd de prijs in verhouding steeds duurder. Mijn vader deed op dat moment al een paar jaar niets meer in het bedrijf, maar hij bleef de boot afhouden. In 2007 heb ik uiteindelijk aangegeven dat het nu of nooit was. Ik wilde de prijs vastzetten en afspreken hoe ik die binnen vijf jaar op tafel zou leggen. Ook wilde ik bespreken welke vergoeding hij uit de zaak zou halen, want dit stond niet meer in verhouding. Voor mij logische stappen, maar voor hem voelde het alsof ik mijn loyaliteit opzegde.”

Koude transactie
De overname kwam er uiteindelijk, maar verliep niet zoals gehoopt. “Overname, oké. Maar mijn vader wilde per direct weten wat de onderneming waard was. En ik heb gewoon de volledige prijs moeten betalen, minus mijn aandeel. Onderhandelen hoefde van mij niet meer. Ik was de situatie zo zat. Het is een kille, koude, zakelijke transactie geweest, waarbij ik mijn eigen succes moest betalen. Het kostte me een fikse lening bij de bank. Ik moest 85 procent van het geld lenen en direct over de brug komen.

Puur emotie
Toni heeft geleerd van de situatie. “De belangrijkste tip die ik anderen in deze situatie kan meegeven:  probeer altijd in gesprek te blijven. Bereid je erop voor dat oude en nieuwe visies kunnen botsen. En zorg dat er altijd een onafhankelijke partij aanwezig is  bij bespreking van de overnameconstructie. De overname van een familiebedrijf is namelijk puur emotie.”

Blijf op de hoogte met onze maandelijkse nieuwsbrief