Al meer dan anderhalf decennium geleden is het Nederlandse Chapter van FBN International opgericht onder de naam FBNed. Oftewel Familiebedrijven Nederland. Een inmiddels uitgegroeide club van meer dan 100 bedrijven die naast het uitwisselen van typische familiebedrijfwetenswaardigheden ook proberen er in Den Haag voor het familiebedrijf te zijn. De club is ook heel divers samengesteld en gaat van kaas naar verf en van bier naar schoen. Van tweede generatie naar soms tiende generatie en alles wat daar tussen zit.
Ons bedrijf is daar al van het prille begin bij betrokken. Ik vind het altijd ontzettend leuk en in de gepresenteerde jaarprogramma’s zit altijd wel iets wat mijn interesse oproept. Omdat je als familiebedrijf vaak met familie samenwerkt worden de bijeenkomsten regelmatig door meerdere generaties bezocht. En dat wat je in je reguliere werk nooit of zelden aantreft is hier heel gewoon. “Hallo, wat leuk je hier weer te zien, mag ik je even voorstellen? Dit is mijn vader”. Of: “Hé mam, moet je horen, bij hen hebben ze ook meegedaan aan dat onderzoek.” Of: “Dat is interessant, vind je het goed dat mijn zus en ik daar ook eens met jullie over van gedachten wisselen?” Kortom, familiebanden te over en zooooo verschrikkelijk veel inzichten en verschillende manieren om een bepaald issue als familie aan te pakken.
Het samenwerken met je familie is wat ons met elkaar binnen de vereniging bindt en dat vind ik erg bijzonder. Samenwerken met, in mijn geval, je vader en je zus, is leuk en uitdagend. En nee, we zijn het echt niet altijd eens en we zien elkaar zeker niet elke dag. Momenteel zijn we aan de zaak met een stuk nieuwbouw en verbouw bezig. Dat leidde tot een tijdelijk kantoor voor mij binnen het bestaande gebouw. Ook mijn vader moest zijn eigen kantoor uit. Geen plek voor hem gedurende een aantal maanden vond ik belachelijk, dus wat hij mij ooit niet wilde aandoen stelde ik aan hem voor: pap, we delen voorlopig één (overigens wel klein) kantoor. En voor de eerste keer zit ik samen met mijn vader op dezelfde kamer.
Hij was aangenaam verrast. Ik vroeg hem waarom hij mij dat destijds niet wilde aandoen, terwijl hij zelf tot aan het overlijden van mijn opa wel een kamer met zijn vader deelde. “Heel simpel”, zei hij, “ik wil je niet voor de voeten lopen.” Inmiddels heb ik er al wat jaartjes opzitten als Algemeen Directeur, twaalf om precies te zijn, en nu heeft hij toegegeven dat hij het eigenlijk wel heel erg leuk vindt. Dus als hij op kantoor is, dan schuift hij tegenover mij aan, maar wel zo dat hij mij zo weinig mogelijk tot last is. En als ik dan bezoek van buiten krijg, dan kan ik het vaak niet laten. Mijn vader is er ook zeg ik dan, “Pa, mag ik je even voorstellen…?”
Marlies van Wijhe is algemeen directeur van Van Wijhe Verf B.V. en Zakenvrouw van het jaar 2010.
